Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Duo Reges: constructio interrete. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Quod quidem nobis non saepe contingit.

Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a
Cyro extructum rogum pertulisset.

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in
iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Bork Istic sum, inquit. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus?

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;
Ex quo intellegitur nec intemperantiam propter se esse fugiendam temperantiamque expetendam, non quia voluptates fugiat, sed quia maiores consequatur.

Bork: Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.
Paria sunt igitur.: Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
Bork: Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi tertia.

Inquit, cum ego te hac nova lege videam eodem die accusatori responderet tribus horis perorare, in hac me causa tempus dilaturum putas?

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Cur haec eadem Democritus? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;