Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Prioris generis est docilitas, memoria; Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Omnis enim est natura diligens sui. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.

Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.

Quis istum dolorem timet?
Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.
Ea possunt paria non esse.
Nam quid possumus facere melius?

Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Collatio igitur ista te nihil iuvat.

Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum
obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant;

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis
malis oppressum.

Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Sed quod proximum fuit non vidit. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.
Tum mihi Piso: Quid ergo?

Sint ista Graecorum;: Bork
Bork: Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Bork: Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
Bork: Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
Quae ista amicitia est?: Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Restatis igitur vos;: Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto.