A mene tu?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Hunc vos beatum; Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Bonum integritas corporis: misera debilitas. Duo Reges: constructio interrete. Beatus sibi videtur esse moriens.

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.

Quam ob rem turpe putandum est, non dico dolere-nam id quidem est interdum necesse-, sed saxum illud Lemnium clamore Philocteteo funestare, Quod eiulatu, questu, gemitu, fremitibus Resonando mutum flebiles voces refert.

Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Satis est ad hoc responsum. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Si longus, levis dictata sunt.

At hoc in eo M. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.

Scaevolam M.: Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Bork: Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.

Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Pomponius Luciusque Cicero, frater noster cognatione
patruelis, amore germanus, constituimus inter nos ut
ambulationem postmeridianam conficeremus in Academia, maxime
quod is locus ab omni turba id temporis vacuus esset.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti,
pressius.