Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Non igitur bene. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Duo Reges: constructio interrete. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Efficiens dici potest.

Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.

Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Bork Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Bork: Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Bork: Cur, nisi quod turpis oratio est?
Quid vero?: Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].
Beatum, inquit.: Quorum altera prosunt, nocent altera.

Nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu.

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Si longus, levis;
Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?
Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Vides igitur, si amicitiam sua caritate metiare, nihil esse praestantius, sin emolumento, summas familiaritates praediorum fructuosorum mercede superari.

Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.

Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Itaque his sapiens semper vacabit. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Quid de Pythagora? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Age sane, inquam. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;

Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum,
quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret.

Pauca mutat vel plura sane;