Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Ad eos igitur converte te, quaeso. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.

Haeret in salebra.: Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
Quid vero?: Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.
Tubulo putas dicere?: Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Optime, inquam.: Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Est enim mihi magnae curae-quamquam hoc quidem proprium tuum munus est-, ut ita erudiatur, ut et patri et Caepioni nostro et tibi tam propinquo respondeat.

Est, ut dicis, inquam.

Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Duo Reges: constructio interrete. Sit enim idem caecus, debilis. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

Quocirca eodem modo sapiens erit affectus erga amicum, quo
in se ipsum, quosque labores propter suam voluptatem
susciperet, eosdem suscipiet propter amici voluptatem.

Nos vero, inquit ille;

Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Bonum incolumis acies: misera caecitas.
Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.
Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?

Sed nimis multa.
Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.
Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.
Quae etsi mihi nullo modo probantur, tamen Democritum laudatum a ceteris ab hoc, qui eum unum secutus esset, nollem vituperatum.