Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Primum quid tu dicis breve? Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Duo Reges: constructio interrete. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Itaque his sapiens semper vacabit. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Quibusnam praeteritis?

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Bork

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Memini vero, inquam;

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Idem adhuc;

Ita prorsus, inquam;

Inquit, dasne adolescenti veniam?

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Si enim ad populum me vocas, eum. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

• Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
• Iam contemni non poteris.

Ea enim vita expetitur, quae sit animi corporisque expleta
virtutibus, in eoque summum bonum poni necesse est,
quandoquidem id tale esse debet, ut rerum expetendarum sit
extremum.

Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe
faciat, verum etiam praepotentem, ut M.

Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?

Hic ego: Etsi facit hic quidem, inquam, Piso, ut vides, ea, quae praecipis, tamen mihi grata hortatio tua est.

1. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
2. Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
3. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.
4. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi.
5. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
6. Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est.