Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Prioris generis est docilitas, memoria; Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Duo Reges: constructio interrete. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quis istud possit, inquit, negare? At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Itaque ut maiores nostri ab aratro adduxerunt Cincinnatum
illum, ut dictator esset, sic vos de pagis omnibus
colligitis bonos illos quidem viros, sed certe non
pereruditos.

Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Falli igitur possumus. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.

Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret.

Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Tum mihi Piso: Quid ergo? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.
Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.
Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.

Bork: Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.
Si id dicis, vicimus.: Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
Bork: Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?
Ita credo.: Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.