Bonum incolumis acies: misera caecitas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Duo Reges: constructio interrete. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Audeo dicere, inquit.
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Qui haec didicerunt, quae ille contemnit, sic solent: Duo genera cupiditatum, naturales et inanes, naturalium duo, necessariae et non necessariae.
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Nullus est igitur cuiusquam dies natalis.
Hunc vos beatum;

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Verum hoc idem saepe faciamus. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Que Manilium, ab iisque M. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Sed haec nihil sane ad rem; Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Et quidem, inquit, vehementer errat; Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Ita enim parvae et exiguae sunt istae accessiones bonorum, ut, quem ad modum stellae in radiis solis, sic istae in virtutum splendore ne cernantur quidem.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri
putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

Certe non potest.: Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.
Bork: Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?
Bork: Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.