Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Duo Reges: constructio interrete. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.

Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?
Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.
Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?

Ea denique omni vita, quae in una virtute consisteret, illam vitam, quae etiam ceteris rebus, quae essent secundum naturam, abundaret, magis expetendam non esse, sed magis sumendam.

Brutus dissentiet quod et acutum genus est et ad usus civium
non inutile, nosque ea scripta reliquaque eiusdem generis et
legimus libenter et legemus, haec, quae vitam omnem
continent, neglegentur?

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est
praeteritorum memoria.

Sed ille, ut dixi, vitiose.
Beatus sibi videtur esse moriens.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
In primo enim ortu inest teneritas ac mollitia quaedam, ut nec res videre optimas nec agere possint.
Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Ut aliquid scire se gaudeant? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Rationis enim perfectio est virtus; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Id [redacted]tilius factum negabat. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Bork: Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Bork: Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.
Sint ista Graecorum;: Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Neutrum vero, inquit ille. Cur id non ita fit? Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.