Nam quid possumus facere melius?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Duo Reges: constructio interrete. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Sed videbimus. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.

Bork

Bork: Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Bork: Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.
Sed fortuna fortis;: Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.

Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.
Vides igitur, si amicitiam sua caritate metiare, nihil esse praestantius, sin emolumento, summas familiaritates praediorum fructuosorum mercede superari.
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?
Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.

Negarine ullo modo possit numquam quemquam stabili et firmo
et magno animo, quem fortem virum dicimus, effici posse,
nisi constitutum sit non esse malum dolorem?

Quam multa vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer
utra voluptate diiudicabit, stante an movente?

Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Ac tamen hic mallet non dolere. Neutrum vero, inquit ille. Sit sane ista voluptas. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.